dojrzewam do życia

jeej, strasznie dawno tu mnie nie bylo. w ogole nie mialam czasu... no i troche unikalam GO... -_-" ale od poczatku, czyli poprzedniej niedzieli...

mamy taki zespol mlodych dziewczat, ktore spiewaja nam an mszach i ostatnio jedna z nich wyciagnela bongosa i zaczela pomykac na nim ''blogoslawcie Pana wszystkie ludy ziemi...'' (taka piesn z lednicy idealna do pogo...) az nie moglam usiedziec w lawce, ale nasza wspolnota koscielna (czyli babcie i x. proboszcz) nie sa chyba jeszcze na to gotowi, wiec ograniczylam sie do podrygiwania w lawce.

nie rozmawialam z nim ponad tydzien. w zeszla sobote zostawilam mu wiadomosc, ze musimy pogadac i na tym koniec. a on nawet sie nie zaiteresowal... tzn wyslal smsa, ze jest na necie, ale ja nie moglam akurat X_X, prosilam zeby zadzwonil, ale oczywiscie nic... czekalam na telefon trzy dni, w koncu weszlam na neta. nie bylo go... ani zadnej wiadomosci. a ja naprawde zaczynam miec watpliwosci. i on, zamiast mi pomoc, to je jeszcze poteguje. :( zaczynam sie gubic.

tata dlugi robi sobie dredy (to tak, zeby nie wpadac w grobowy nastroj). myje glowe szarym mydlem (bleee) no i oczywiscie sie nie czesze. i pociera welniana czapka. az sie nie moge doczekac kiedy go zobacze. ale teraz najlepsza czesc. kazal mi spalac kadzidelka o zapachu ziola i zbierac dla niego popiol. on sobie potem bedzie wcieral :D jest niesamowity... kocham go.

zdalam wczoraj mature z katechezy (tak, tak, to sa wlasnie uroki urszulanek...)
- zagadnienie moralne 5
- zagadnienie katechizmowe 5
- zagadnienie nt. Pisma Swietego 4 (wiecie, co to jest fakt synoptyczny??? .... no wlasnie, ja tez nie wiedzialam)

i to chyba tyle. zaprosilam jedrzeja na andrzejki urszulanskie. oby przyszedl. oby-oby. i ize oczywiscie ^^

blagam, niech ON wreszcie przyjdzie! ja NAPRAWDE MUSZE porozmawiac...